یک شروع کاملا معمولی
شنبه, ۱۱ شهریور ۱۳۹۶، ۰۶:۲۷ ق.ظ
به نام حضرت دوست
حدود ده سال از زمانی که اولین‌بار با وبلاگ‌نویسی آشنا شدم می‌گذره. شاید امروز دیگه وبلاگ‌نوشتن مثل اون سال‌ها رونق نداشته باشه و با وجود شبکه‌های اجتماعی و برنامه‌های ارتباطی مثل اینستاگرام و تلگرام و ... دیگه کسی حوصله وبلاگ‌نوشتن یا حتی اصلا وبگردی نداشته باشه، اما برای ماهایی که دنیای وبلاگ‌نویسی رو در دوران اوجش تجربه کردیم و از نوشتن توی قلمروی اختصاصی خودمون لذت بردیم این کار معنای دیگه‌ای داره. متنم رو طولانی نمی‌کنم چون می‌دونم که تلگرام حوصله خوندن متن‌های طولانی رو از ما سلب کرده. القصه، این وبلاگ رو ایجاد کردم تا بتونم تا مدتی حس نوشتنم رو ارضا کنم. امیدوارم وبلاگ‌نویسی لذت سابق رو برام داشته باشه و بتونه کمکم کنه که با نوشتن به آرامش برسم. این که نوشته‌هام خونده بشه مایه خرسندی خواهد بود.
